دیدار ما باد بود: نام مجموعه شعر به نوعی ویژگی شعر حجم را یادآوری می کند که کلمه به جای صفتش در ساختار نقش بازی می کند. به عنوان مثال، او به جای این که بگوید دیدار ما سریع و گذرا بود، با زیباییِ تمام، کلمه ی باد را جایگزین سریع و گذرا می کند.
در جای دیگر کتاب نیز می خوانیم می دوم با پاهایی از دود، که در اینجا کلمه ی دود جانشین صفت‌هايش ( لرزان و سست) شده است.
چند ویژگی شعر البطلی را با مثال مرور می کنیم:
۱_ ترجمه پذیری با چاشنی بارعاطفی، آنچه در بلاغت یک اثر ،مهم است همین ویژگی است که عاطفه متن هم امکان انتقال داشته باشد. مانند دانه ی انگور اینسان نباش که آبروی دلت را ببری / اینسان نباش که دلت از شرم عرق بریزد/ ص ۸
۲_تصویر سازی های انتزاعی: می نویسم تا این زن شوهر مرده ای که در گلویم آواز می خواند را آرام کنم / ص۱۶
۳_ بیان غیر مستقیم عواطف: مثلا آنجا که ترس فراموش شدن دارد، می گوید؛ می نویسم تا مرا در آرشیو خاطرات نگذارند(ص۱۷). یا در شعر می نویسم برای تداعی چیدن تکه های نامه ای پاره پاره شده کنار هم و احتمالا خواندن سطرهایش، می گوید؛ می نویسم ، تا پاره های جنازه ی پستچی را کنار هم بچینم / ص۱۶
شعر مالک البطلی محلولی از شعر اجتماعی، تغزلی و حدیث نفس است. گرانیگاه ذهن شاعر کلمه ی مادر و گرانیگاه کتاب،شعر می نویسم است. سطرهای درخشانی از کتاب را بخوانیم:
تا دوباره گریه کنم
بر جنازه ی آنکه نوحه می خواند
مانند کودکی لال
که پیرامون جنازه ی مادرش می چرخد/ ص۱۲
...................
رهایش کنید
این فریاد دیگر وجدان ندارد / ص۱۳
.................
اکنون بسیار غمگینم
چه کسی روسری مادرم را برایم خواهد آورد / ص۳۳
........
بهتر است سخن پایانی ،تعریف جذاب مالک البطلی از شعر باشد:
شعر رسوایی روح غمگین من است ..
________________________
انتهای پیام/
